IFESE WEBINAR BELEIDSOVEREENKOMST
Op vrijdag 24 juni 2022 organiseert het Instituut voor Filosofische en Sociaalwetenschappelijke Educatie (Ifese) een webinar over het juridisch statuut van de beleidsovereenkomst met dr. Steven Verbeyst (KU Leuven) en prof. dr. Kris Wauters (UC Louvain). De activiteit vindt online plaats, start om 15 uur en eindigt rond 16.30 uur. De activiteit is gratis en erkend als een beroepsopleiding bij de Orde van Vlaamse Balies voor een punt.
.
Inschrijving
U kan zich inschrijven voor deze lezing via dit formulier. Wie bijkomende vragen heeft, kan zich richten tot ons hoofd onderzoek Max De Schryver (max.deschryver@ifese.be).
Planning
15u00 – 15u05 Welkomstwoord
15u05 – 15u20 Inleiding door prof. dr. Kris Wauters (UC Louvain)
15u20 – 16u20 Uiteenzetting door dr. Steven Verbeyst (KU Leuven)
15u20 – 16u30 Vragenronde
Sprekers
Steven Verbeyst studeerde in 2013 af als master in de rechten, afstudeerrichting staats- en bestuursrecht aan de Vrije Universiteit Brussel. Van 2013 tot 2016 werkte hij als advocaat bestuursrecht in het advocatenkantoor Laga (thans Deloitte Legal). Van 2016 tot 2022 was hij doctoraatsstudent aan de KU Leuven waar hij een proefschrift schreef over de privaatrechtelijke overeenkomst als beleidsinstrument van de overheid in het omgevingsrecht. In 2018 behaalde hij voor dit onderzoek een aspirantenmandaat van het FWO.
In het kader van zijn doctoraatsonderzoek, was Steven van september tot november 2021 te gast als visiting researcher aan de Vrije Universiteit Amsterdam in het onderzoeksprogramma Public Contracts: Law & Governance.
Kris Wauters behaalde een licentie in de rechten aan de KU Leuven (1991), een licentie in het internationaal en Europees recht aan de Université catholique de Louvain (1992) en een DEUG AES aan de Université du Havre (1991). In 2009 promoveerde hij tot doctor in de rechten aan de Universiteit Maastricht. Het proefschrift verscheen bij Intersentia onder de titel ‘Overheidsovereenkomsten en rechtsbescherming’. Hij promoveerde in 2014 voor een tweede maal aan de University of Glasgow. Ook dit proefschrift verscheen bij Intersentia onder de titel ‘Cooperative agreements between public authorities’ en is gerangschikt onder de beste rechtsvergelijkende boeken aller tijden door BookAuthority. Kris is sinds 1993 advocaat en specialiseert zich in het publiek- en administratief recht. Hij is in 2012 counsel geworden bij Janson. Hij behandelt hoofdzakelijk dossiers inzake economisch publiekrecht (erkenningen, mobiliteit, staatssteun), overheidsopdrachten, andere overheidsovereenkomsten (concessies, PPS,…), overheidsaansprakelijkheid, milieurecht en energierecht. Kris is hoogleraar aan de Université catholique de Louvain sinds 2010. Kris is bovendien hoofdredacteur van het enige Belgische tijdschrift over overheidsopdrachten (Overheidsopdrachten- en overeenkomsten).
Abstract
Het omgevingsrecht wordt traditioneel gekenmerkt door een eenzijdig overheidsoptreden. Het omgevingsrechtelijk beleid wordt daarbij vormgegeven door de klassieke instrumenten zoals structuurplannen, bestemmingsplannen, vergunningen, enz. Evoluerende maatschappelijke omstandigheden leiden er echter toe dat het eenzijdig overheidsoptreden niet altijd de meest efficiënte manier (meer) is om aan beleid te doen. Beleidsovereenkomsten zouden (een deel) van de oplossing kunnen zijn.
In dit webinar bespreekt Steven Verbeyst een aantal bevinden uit zijn doctoraatsonderzoek. Dit onderzoek gaat na of en hoe de overheid de overeenkomst kan gebruiken als beleidsinstrument in het Vlaamse omgevingsrecht. De bestemmingsplanovereenkomst, als type van beleidsovereenkomst, staat hierbij centraal. De bestemmingsplanovereenkomst is een door een planautoriteit en één of meer overheden, natuurlijke en/of private (rechts)personen gesloten overeenkomst waarbij de overheid zich ertoe verbindt om haar planologische bevoegdheid op een bepaalde wijze uit te oefenen dan wel niet uit te oefenen. De overheid kan bijvoorbeeld overeenkomen om een bestemmingsplan vast te stellen, te wijzigen, te herzien of een bepaalde bestemming te handhaven.
Dit onderzoek toont aan dat de overheid wel degelijk bestemmingsplanovereenkomsten kan aangaan. De specificiteit van de overheid als contractspartij en het overheidsbeleid als voorwerp van de overeenkomst vereisen evenwel bepaalde beperkingen en aanvullingen van de toepassing van het gemeen contractenrecht. Het onderzoek identificeert de beperkingen en aanvullingen die noodzakelijk zijn voor de geldigheid van de beleidsovereenkomst en de geldigheid van de bestuurshandeling die eruit voortvloeit. Dit onderzoek toont aan dat de bestemmingsplanovereenkomst een volwaardig beleidsinstrument is voor de overheid in het omgevingsrecht.